Voor de kust van Afrika liggen de Canarische Eilanden, een populaire vakantiebestemming in zowel de zomer als de winter. De veelzijdige eilanden bieden spectaculaire landschappen en zijn bij uitstek geschikt als bestemming voor zon- maar ook actieve vakanties.
Lees ook: 7 x de Canarische Eilanden
De Canarische Eilanden vormen samen één van de zeventien autonome regio’s van Spanje en werden door verschillende vulkaanuitbarstingen gevormd. De eilandengroep in de Atlantische Oceaan ten westen van Marokko en de Westelijke Sahara bestaat uit zeven grote en zes kleinere eilanen.
Op de bekendste eilanden El Hierro, Fuerteventura, Gran Canaria, La Gomera, Lanzarote, La Palma en Tenerife kun je in alle rust van de natuur genieten. Dankzij de vruchtbaarheid van lava zijn er ontzettend veel soorten planten. De Canarische Eilanden bevatten bovendien een spectaculaire afwisseling van landschappen: van zwarte stranden, vulkanen en woestijngebieden tot imposante bergketens en subtropische wouden.
De regio leent zich daardoor perfect voor actieve vakanties. Er zijn prachtige wandelingen en mountainbiketochten over de eilanden en ook op het water is er van alles te doen: wind- en kitesurfen, duiken, waterskiën en zeilen bijvoorbeeld. De naam van de streek met niet één, maar twee officiële hoofdsteden (Santa Cruz de Tenerife en Las Palmas de Gran Canaria) voert terug op het Latijnse Canariae Insulae, dat ‘eiland van de honden’ betekent. Over de herkomst van de naam, die eerst alleen voor Gran Canaria gold, doen verschillende verhalen de ronde. Zo luidt de ene vertelling dat er op het eiland veel grote honden leefden, terwijl de andere naar de zeehonden verwijst die ooit rondom de eilandengroep zwommen. Een derde verklaring rept over de Guanchen, de oorspronkelijke bewoners van de Canarische Eilanden, die honden als heilige dieren beschouwden. Waar de naam ook aan ontleend is, is het in ieder geval duidelijk dat de hond een belangrijke rol heeft gespeeld op de eilanden, gezien de twee dieren die op het wapen van de regio zijn afgebeeld. De eilandengroep heeft ook een speciale band met de kanarie: deze vogel is vernoemd naar de Canarische Eilanden waar hij nog altijd in het wild voorkomt.
Wat hebben de Canarische Eilanden te bieden?
De zeven grote eilanden van de autonome regio kenmerken zich door uitgestrekte landschappen en vulkanische rotsformaties. Maar de gebieden zijn onderling ook heel verschillend. De eilandengroep is in ieder geval de plek met de meeste nationale parken van Spanje. Liefst vier van de dertien natuurgebieden bevinden zich op de Canarische Eilanden.
Tenerife
El Teide op Tenerife is het meest bezochte nationale park van Spanje en tevens het oudste en grootste natuurgebied van de eilandengroep. Midden in het park staat de Pico del Teide, de 3718 meter hoge vulkaan (boven zeeniveau) waar de naam Tenerife vandaan komt. In de taal van de Guanchen, de oorspronkelijke bewoners, betekent Tenerife ‘witte berg’. Dat is overduidelijk een verwijzing naar de hoogste berg van Spanje die wisselend bedekt is met sneeuw of zich in de wolken of zwaveldamp hult. Een kabelbaan brengt je naar het platform La Rambleta op 3555 meter hoogte. Om de berg verder te mogen beklimmen, is toestemming nodig. Net als El Teide staat de stad San Cristóbal de La Laguna op de werelderfgoedlijst van Unesco. Bij het grootste Canarische eiland is de kans daarnaast groot dat je tijdens het duiken pijlstaartroggen en murenen zult zien.
Lees ook: Top 10 beste hotels op Tenerife
Gran Canaria
De meeste toeristen komen voor de mooie zandstranden in het zuiden van het eiland. Maspalomas en Playa del Inglés zijn met hun kilometerslange stranden populaire vakantiebestemmingen. Het binnenland is echter ook het bezoeken waard, aangezien je hier een grote verscheidenheid aan flora en fauna vindt. Het Cactualdea is een park met duizenden cactussen uit onder meer Madagaskar, Mexico en Guatemala. Ook zijn er palmbomen, drakenbloedbomen en verschillende soorten aloë’s te bewonderen. In het Palmitos Parque zijn 1500 vogelsoorten ondergebracht. Verder beschikt het eiland over een vlindertuin, orchideeënkwekerij, zeeaquarium, fokkerij van Withandgibbons en een nagebouwd Guanchendorp: Mundo Aborigen. Gran Canaria biedt daarnaast prachtige wandelroutes aan langs de bergen Roque Nublo (1813 meter) en Pico de las Nieves (1949 meter). De berghellingen met diepe ravijnen van deze laatstgenoemde vulkaan lopen tot aan de oceaan. Door de bergketen wordt het eiland in twee klimaatzones gesplitst. Het groene noorden is vochtiger en vruchtbaarder dan het droge en hete zuiden.
Lees ook: Top 10 beste hotels op Gran Canaria
El Hierro
Dit bergachtige eiland bestaat ongeveer uit vijfhonderd vulkanen en is daardoor heel vruchtbaar. Bananen, druiven, amandelen, perziken, aardappelen en tomaten worden onder meer op El Hierro geteeld. Aan de zuidkust houdt men zich vooral bezig met de visserij, terwijl er in het binnenland wijn wordt gemaakt. De Vina Frontera is een beroemde wijn uit de gelijknamige stad die op de gehele Canarische archipel gedronken wordt. El Sabinar staat bekend om de jeneverbes Sabina. In het ecologisch museum van Guinea leeft een zeldzaam soort reuzenhagedis die wel anderhalve meter lang kan worden en alleen op El Hierro voorkomt. De hagedis is in het wild uitgestorven en leeft daardoor enkel nog in gevangenschap, waar in 1975 met een fokprogramma is begonnen. Om het museum te mogen bezoeken, moet je een aanvraag indienen bij het stadhuis van Tigaday. El Hierro is minder toeristisch dan de andere eilanden.
Fuerteventura
Fuerteventura is door de uitgestrekte stranden ideaal voor zonvakanties. Windsurfers komen daarnaast graag naar het eiland vanwege de harde wind. Het gebied is ongeveer 18 miljoen jaar geleden ontstaan en behoort tot de oudste eilanden van de Canarische archipel. Doordat Fuerteventura op slechts 100 kilometer van de Sahara ligt, is het eiland minder groen en redelijk dor. Toch is er genoeg te eten voor de vele berggeiten. Een belangrijke naam in de Spaanse geschiedenis die zich in 1924 noodgedwongen op het eiland moest vestigen, is Miguel de Unamuno. De schrijver en filosoof werd tijdelijk naar Fuerteventura verbannen en zijn toenmalige woning is tegenwoordig een museum.
La Gomera
Wandelen moet wel een liefhebberij zijn als je op vakantie gaat naar La Gomera, want veel toeristische attracties zijn er niet. Het eiland bestaat voornamelijk uit berglandschappen. Het nationale park Garajonay, werelderfgoed, omvat één van de oudste natuurlijke bossen ter wereld en is zo’n 40 vierkante kilometer groot. Je vindt er 450 verschillende soorten planten en bomen, waaronder laurierbomen, vetplanten, cactussen en vele soorten varens. Ook lopen er verschillende dieren als gekko’s, hagedissen en zangvogels rond. In het noorden van La Gomera zijn tot de verbeelding sprekende watervallen te bewonderen en vanuit het westen worden boottochten georganiseerd om potvissen, dolfijnen en walvissen te spotten. Wanneer je de zee in duikt, kun je onder water kogelvissen, murenen en papegaaivissen tegenkomen. Ook zwemmen hamerhaaien en mantaroggen rond het eiland, maar zij laten zich bijna niet zien.
Lanzarote
Lanzarote staat ook wel bekend als Isla del Fuego, oftewel Vuureiland. Het gebied is dan ook bedekt met gestold lava in allerlei kleuren: zwart, roze, paars en okergeel. Met bijna driehonderd vulkanen lijkt Lanzarote wel een maanlandschap. Unesco riep het eiland in zijn geheel uit tot biosfeerreservaat. Het nationale park Timanfaya, dat ook als werelderfgoed is bestempeld, mag alleen met een georganiseerde busreis worden bezocht. Hier kun je het gebied op de rug van een kameel verkennen. Ook is er een vulkanische grill in restaurant El Diabolo aanwezig. In het onwaarschijnlijk mooie Jameos del Agua, een grottenstelsel met daarin een klein meertje, leven blinde albinokreeftjes. Net als Fuerteventura is het eiland circa 18 miljoen jaar geleden ontstaan. Lange tijd kampte de streek met een ernstig watertekort. Voordat in 1964 de eerste ontziltingsinstallatie in gebruik werd genomen, moest vers water per schip naar het eiland worden gebracht.
La Palma
De bijnaam ‘het groene eiland’ is volledig terecht, want La Palma heeft adembenemend mooie, groene landschappen en een grote diversiteit aan vegetatie. Zo zijn er subtropische bossen, gebieden vol laurierbomen, enorme varens en drakenbloedbomen, en lavavelden met vetplanten en cactussen. La Palma is één van de meest bergachtige eilanden ter wereld. De hoogste berg op het land is de Roque de los Muchachos van 2425 meter. De vruchtbare grond levert veel producten als bananen, druiven, avocado’s en tabak. Volgens kenners doet de tabak van La Palma niet onder voor die van Cuba.
Hoe kom je op de Canarische Eilanden?
Eigenlijk is de enige optie vliegen en eventueel ter plekke een boot pakken naar een ander eiland en een auto huren.
Vliegen
De Canarische eilanden tellen acht luchthavens:
- El Hierro, Aeropuerto de El Hierro
- Fuerteventura, Aeropuerto de Fuerteventura
- Gran Canaria, Aeropuerto de Gran Canaria
- La Gomera, Aeropuerto de La Gomera
- La Palma, Aeropuerto de La Palma
- Lanzarote, Aeropuerto de César Manrique-Lanzarote
- Tenerife, Aeropuerto de Tenerife Norte
- Tenerife, Aeropuerto de Tenerife Sur
Tram
Het eiland bezit tevens de enige tramlijn van de Canarische Eilanden. Met de tram kun je vanaf Santa Cruz de Tenerife naar San Cristóbal de La Laguna reizen.
Veerboot
Tussen de eilanden varen veerboten die grote hoeveelheden passagiers en goederen kunnen vervoeren. Ook zijn er moderne, snellere boten waarmee je bijvoorbeeld in een uur van Tenerife naar Gran Canaria wordt gebracht. De grootste haven van de streek bevindt zich in Las Palmas. Deze havenstad is belangrijk voor de handel met Europa, Afrika en Amerika.
Subtropisch klimaat
De Canarische Eilanden hebben een subtropisch klimaat zonder seizoensveranderingen. Het hele jaar door zijn er zomerse temperaturen. In juli, augustus en september is het ongeveer 27 graden, terwijl de temperatuur in de winter slechts afzakt naar een graad of 22. Dan kan het wel slecht weer zijn met veel wind en neerslag.
De geschiedenis van de Canarische Eilanden
De Canarische Eilanden werden in de klassieke oudheid al door zeilschepen bezocht. De Griekse filosoof Plato meende dat de Canarische archipel deel uitmaakte van het legendarisch verdwenen rijk Atlantis.
De eerste bewoners van de eilandengroep kwamen vermoedelijk uit Noord-Afrika rond 3000 voor Christus. Vanaf ongeveer de tweede eeuw voor Christus werden de eilanden bevolkt door de Guanchen. Zij waren tot de verovering door de Spanjaarden in de vijftiende eeuw de enige bewoners. De Guanchen hulden zich in geitenvellen en woonden voornamelijk in grotten: het volk verkeerde nog in de steentijd. Hun gefloten taal, de Silbo, is op het eiland La Gomera tot op heden als levende traditie bewaard gebleven.
De Franse ontdekkingsreiziger Jean de Béthencourt leidde in 1402 een expeditie naar de Canarische Eilanden om in opdracht van de Kroon van Castilië de eilanden te veroveren. De Guanchen gaven zich niet zonder slag of stoot gewonnen en in eerste instantie lukte het de Castiliaanse troepen alleen om Lanzarote in te nemen. Pas twee jaar later, na vele veldslagen, slaagden de troepen van de Normandische edelman erin om de bewoners van de eilanden Fuerteventura, El Hierro en La Gomera te verslaan. Veel Guanchen sneuvelden in de strijd, anderen werden gevangengenomen en verkocht als slaven.
Door het Verdrag van Alcáçovas uit 1479 werden de Canarische eilanden aan Spanje toegewezen. De Guanchen op Gran Canaria wisten zich staande te houden, ondanks herhaalde pogingen van de Castilianen om ook dit eiland in te nemen. Pas in 1483 werd Gran Canaria ingenomen, onder het gezamenlijke bewind van de Katholieke Koningen Ferdinand van Aragón en Isabella van Castilië. Na de verovering van het eiland lieten de nieuwe machthebbers hun oog vallen op La Palma. In 1496 werd het laatste verzet in Tenerife gebroken. In de eeuwen die daarop volgden, werden de nederzettingen op de Canarische Eilanden steeds welvarender doordat ze als handelspost dienden voor de Nieuwe Wereld. Vooral op La Palma werden grote paleizen en kerken gebouwd.
Cultuur op de Canarische Eilanden
De bevolking van de Canarische Eilanden is gehecht aan haar diepgewortelde tradities en kunstnijverheid. De ambachten bestaan onder meer uit borduurwerk, keramiek, kantklossen en houtsnijwerk. Elk eiland heeft zijn eigen specialiteit. Zo staat La Gomera bekend om gevlochten manden, Tenerife om aardewerken potten en El Hierro om geweven tapijten.
De eilandengroep is ook bekend van de heerlijke wijnen die er worden gemaakt. In het wijngebied La Geria op Lanzarote worden de druiven geteeld in ronde kuilen van zwart vulkanisch zand. Hierdoor ontstaat een speciale hydrocultuur waardoor het vocht dat ’s nachts vastgehouden wordt, overdag gelijkmatig over de planten wordt verspreid. De wijnproductie en export zijn echter vrij beperkt. Daarom wordt de drank vooral op de eilanden zelf gedronken.
Meer lezen?
Hier vind je informatie over de verschillende Spaanse regio's, allemaal op één overzichtelijke pagina. Van Asturië tot aan Valencia en van Melilla tot aan Aragón: ESPANJE! geeft je alle kennis over de prachtige autonome gemeenschappen in Spanje.
Canarische eilanden
El Hierro
Grana Canaria
La Palma
Lanzarote