Het is precies 500 jaar geleden dat we in Europa kennismaakten met chocolade. Hernán Cortés, de veroveraar van Mexico, nam het rond 1521 mee naar Spanje. Daar werd het al snel populair. Pas twee eeuwen later zouden de Fransen volgen en werd de eerste chocoladereep gemaakt in Engeland.
In Mexico werd chocolade genuttigd als een bittere drank en gebruikt in sausen. De Maya’s en Azteken dronken een cacaodrank, xocoatl, vaak op smaak gebracht met vanille, chilipeper en piment. De drank zou vermoeidheid tegengaan en lustopwekkend werken.Toen Christoffel Columbus terugkeerde naar Spanje van zijn vierde reis naar de nieuwe wereld, bracht hij onder andere een lading cacao mee. Er werd geen acht op geslagen door het hof en ook door de conquistadores in Mexico, omdat ze het uiterlijk en de smaak niet aantrekkelijk vonden. Maar conquistador Hernán Cortés zag de potentie van de drank en ging ermee naar keizer Karel, die in die tijd heerste over Duitsland, Nederland, Oostenrijk, delen van Italië, Spanje en grote delen van Latijns-Amerika.
Azteekse godendrank
Cacao werd als heilig beschouwd door de Maya-beschaving. Desondanks was het niet voorbehouden aan de rijken en machtigen, maar was het voor bijna iedereen beschikbaar. In veel huizen werd bij elke maaltijd genoten van dikke chocolade. De Azteken bewonderden chocolade nog meer. Ze geloofden dat cacao door de goden naar de aarde was gekomen. Het was zo waardevol dat het deel uitmaakte van het monetaire systeem en meer waard was dan goud. In tegenstelling tot de Maya’s, waren het in de Azteekse wereld de hogere klassen die er het meest van genoten. De lagere klassen dronken het alleen bij speciale gelegenheden. De Azteekse keizer Moctezuma II dronk naar verluidt meer dan 50 porties per dag. Hij was degene die chocolade in gouden kelken serveerde aan zijn Spaanse gasten, waaronder Hernán Cortés. Hoewel het voor de Spaanse smaak zeer bitter en zuur was, deed wat suiker wonderen. De nieuwe drank die Cortés rond 1521 introduceerde leidde ook in Europa tot grootverbruik.
Warme chocolademelk
De warme chocolademelk waar Europa zo dol op zou worden, werd voor het eerst gemaakt in het Monasterio de Piedra in de provincie Zaragoza. De drank werd al snel populair onder de Spaanse aristocratie en veroverde het land. Spanje sprong daar op in door cacao aan te planten in zijn overzeese koloniën. Je kunt het nu haast niet meer geloven, maar de kunst van het chocola maken wisten de Spanjaarden bijna 100 jaar geheim te houden.Twee eeuwen later werd Madrid volledig overspoeld door chocolade en werd er meer dan vijf ton per jaar geconsumeerd. In de zeventiende eeuw werd chocola ook in Frankrijk populair doordat Anna van Oostenrijk, dochter van koning Filips III van Spanje en koningin van Frankrijk, het in het land van haar man introduceerde. Het begon aan het Franse hof en breidde zich kort daarna uit over het hele land. Niet veel later werden de eerste chocoladerepen gemaakt in o.o Engeland en Zwitserland. Heel Europa was sindsdien hooked aan chocolade.
Een typisch Spaanse lekkernij: chocolate con churros
De allebeste chocolate con churros!
Pas in de 19e eeuw zou in Spanje de traditie om bij het ontbijt en de merienda churros con chocolate te eten zijn ontstaan. Het is nu niet meer weg te denken. Ook later op de dag spreken Spanjaarden graag af om samen op een terrasje te genieten van deze lekkernij. Het recept vind je hieronder. Maar ben je in Spanje ga dan bijvoorbeeld naar Chocolatería San Ginés of naar La Mallorquina in het centrum van Madrid. En in Palma de Mallorca is Ca’n Joan de S’Aigo, een chocoladezaakje dat bestaat sinds 1700!! In Malaga moet je voor een chocolate con churros bij Casa Aranda in calle Herrera del Rey zijn en in Marbella bij Churrería Ramón op het Plaza de los Naranjos.
