De gemiddelde toerist komt in de Barcelonese wijk Gràcia niet verder dan Park Güell. Gek eigenlijk, want deze authentieke barrio kan de locals juist bekoren. De twee grootste pluspunten? De op-en-top relaxte sfeer en het feit dat de wijk nog niet wordt overstroomd door hordes toeristen.

Dat Barcelona ondanks het massa­ toerisme (in 2012 ontving de stad bijna 7,5 miljoen bezoe­kers) ­ zijn eigenheid heeft weten te behouden, bewijst de volkswijk Gràcia. Ooit was Vila de Gràcia een dorp ten noord­westen van de stad. De chique Pas­seig de Gràcia, eens de weg die naar het dorp leidde, herinnert daar nog aan. In de Romeinse tijd liep hier al een pad richting de Via Augusta, de weg die destijds de Romeinse provincie His­pania doorkruiste. In de middeleeuwen werd dat pad, Camí de Jesús genaamd, gebruikt om van het historische Barce­ lona naar het dorp Gràcia te komen.

Dorps karakter

Toen in de negentiende eeuw de woon­ wijk Eixample werd aangelegd, ging Gràcia deel uitmaken van Barcelona, maar het dorpse karakter van de wijk is nog altijd sfeerbepalend. De smalle straten in de buurt zijn favoriet bij jonge ontwerpers en je vindt er verrassende winkels. Ook zijn er veel gezellige restaurants met een divers aanbod. De bruisende pleinen zijn met stip Gràcia’s beste troef. Of je nu kiest voor Plaça del Sol, Plaça de la Vila de Gràcia of Plaça de la Virreina, het is er eigenlijk altijd goed toeven. ’s Morgens lezen levensgenieters er de krant onder het genot van koffie met ontbijt. ’s Middags, vanaf een uur of vijf, als de kinderen uit school en volwassenen uit hun werk komen, stromen ze vol met locals die een praatje maken, hun inkopen doen of een terrasje pikken. In de avonduren kun je er terecht voor een cerveza met bijbehorende tapa of een uitgebreide maaltijd.

3x Gaudí

Park Güell
In 1900 kreeg Antoni Gaudí van zijn goede vriend en be­schermheer Eusebi Güell de opdracht een soort tuinstad te ontwerpen. Een echte tuinwijk is het park, dat tussen 1900 en 1914 werd aangelegd, nooit geworden: er werden slechts twee huizen gebouwd. In een daarvan nam Gaudí in 1906 zelf zijn intrek. Tegen­ woordig is hier het Gaudímuseum gevestigd. In 1984 werd Park Güell toe­ gevoegd aan de werelderfgoedlijst van de UNESCO, waar het een plek kreeg tussen de werken van Antoni Gaudí. Park Güell is de perfecte kennismaking met het oeuvre van de modernistische meester. De huisjes bij de ingang lijken zo uit een sprookjesboek geplukt en waren bedoeld als portierswoning en kantoorhuis voor de administratie van de nooit van de grond gekomen wijk. De straten en de promenadeweg zijn geïnspireerd op natuurlijke vormen en materialen. Het grote plein in het midden van het park was bedoeld als ontmoetingsplek voor buurtbewoners en als openluchttheater. Het biedt een fantastisch uitzicht over de stad. De plek is favoriet onder fotografen vanwege de golvende balustradebank en komt voor op menig vakantiekiekje. De zitbank is volledig bedekt met kleurrijke mozaïe­ ken, in de typisch Catalaanse trencadís­ stijl. Het plein wordt gedragen door een Dorische zuilenhal. De mozaïekmedail­lons in het plafond waren het werk van Gaudís rechterhand Josep Maria Jujol. De zuilen hebben ook een praktische functie: de architect had bedacht dat ze als waterleidingen het regenwater zouden kunnen afvoeren richting het ondergrondse waterreservoir. De beroemde draak of salamander van Gaudí, die staat te pronken bij de in­ gang, moest de ondergrondse wateren bewaken. Natuur en architectuur gaan in Park Güell hand in hand en lijken met elkaar versmolten. Precies zoals in de geest van Barcelona’s belangrijkste modernist zelf.

Casa Vicens
Antoni Gaudí had in 1878 nauwelijks zijn diploma op zak of hij werd door tegelfabrikant Manuel Vicens i Montaner gevraagd om een zomerhuis neer te zetten in Vila de Gràcia, dat toen even buiten Barcelona lag. Een kenner van andere gaudiaanse hoogstandjes in Barcelona zal het direct opvallen: de voor Gaudí zo ken­ merkende ronde vormen en golvende muren zijn in Casa Vicens nog geheel afwezig. Wel is direct duidelijk dat de architect vanaf zijn beginperiode op zoek is geweest naar een eigen bouw­ stijl en identiteit. In de smalle straat met doodgewone woningen trekt dit protse­ rige bouwwerk meteen de aandacht van voorbijgangers, niet alleen door de bijzondere vorm, maar ook door de uitbundige decoratie en het opvallende smeedijzeren hekwerk in jugendstilstijl. De architectuur van Casa Vicens is een mengeling van stijlen, waarvan de traditionele Spaanse en de Arabische invloeden het meest in het oog sprin­ gen. De typische Spaanse onderkant is gemaakt van goedkoop natuursteen, dat door veel modernisten als basis voor hun ontwerpen werd gebruikt. Hoe hoger het gebouw werd, hoe Arabischer het uiterlijk, zoals te zien is aan de talrijke keramiektegels, die zijn aangebracht in schaakpatroon, en de torentjes op het dak, die de sfeer oproepen van de sprookjes van Duizend­en­een­nacht. Als afwisseling op het traditionele schaakbordpa­ troon gebruikte Gaudí bontgekleurde tegeltjes beschilderd met bloemen die waren geïnspireerd op de oranjekleu­ rige afrikaantjes die op het bouwterrein groeiden. Sinds 2005 staat Casa Vicens op de werelderfgoedlijst van de UNESCO, maar het is helaas niet toegankelijk voor het publiek. Alleen op 22 mei krijgen nieuwsgierigen een
kans. Dan wordt de woning openge­steld voor bezoekers van de kapel ter ere van Santa Rita, die zich in de tuin van het paleisje bevindt. Haar naam­ dag valt op die datum.

Gaudí Experience Op loopafstand van zijn beroemde Parc Guëll kun­ nen liefhebbers van Gaudí op een wel heel bijzondere manier kennismaken met het erf­ en gedachtegoed van Barcelona’s beroemdste architect. Gaudí Experience is, zoals de naam al suggereert, een heuse ervaring. In een ruim tien minuten durende 4D­ lm vlieg je door het Barcelona uit zijn tijd en bezoek je zijn bekendste werken. Luister, kijk, voel, beweeg en laat je meeslepen.

Klik hier verder voor meer berichten over Barcelona zoals Barcelona met kinderen, een fietstocht over El Diagonal, de mooiste trips in de omgeving van Barcelona, de stadsfeesten en de beste musea

2x relajar

Plaça del Sol is een klassieker in de wijk. Het negentiende­eeuwse plein draagt al dezelfde naam sinds 1849, toen Gràcia nog geen deel was van de Catalaanse hoofdstad. Rond het plein zitten een stuk of tien cafés, waarvan tapasbar Sol Soler met marmeren tafel­ tjes, houten stoelen en een authentiek modernistische vloer op nummer 21 een aanrader is. Het pand op nummer 13 lijkt zo uit de Efteling geplukt.

Plaça de la Vila de Gràcia is het administratieve centrum van het district Gràcia. De bijnaam Plaça del Relotge (‘Plein van de klok’) heeft dit plein te danken aan de imposante klokkentoren in het midden. De toren werd gebouwd tussen 1862 en 1864 door Antoni Rovira i Trias. Er wordt gezegd dat tijdens de rebellie van 1870, toen de arbeiders­ klassen in opstand kwamen tegen de gevestigde orde in de stad, de klok vijf dagen lang onafgebroken heeft geluid, omdat een buurtbewoonster het koord vanaf haar terras bediende. De troepen van generaal Gaminde bombardeer­ den de wijk in de hoop een einde te maken aan de luidende klok. Op het plein is ook het charmante Casa de la Vila te vinden, het stadsdeelkantoor.

3x tapear

Lata-Bern@ is een uitstekende locatie voor tapas. Op de kaart die uitvergroot aan de muren hangt, staan tientallen traditionele én creatieve tapas, die bovendien op originele wijze worden geserveerd. En het leukste is misschien nog wel dat deze zaak door toeristen eigenlijk nog niet is ontdekt.

Pepa Tomate is een origineel restau­rant met lokale hapjes en drankjes is Pepa Tomate, wat zoveel betekent als ‘Jo Tomaat’. Op de kaart staan gerechten als ensaladilla rusa, ansjovis, patatas, ka­zen en worsten. Je drinkt er Moritz­bier bij, Catalaanse wijn of een vermout. Een prima spot voor de lichte trek.

La Pepita is een zogenoemde gas­trobar, waar je goed zit voor moderne tapas met een twist van de chef. De rest van de spijskaart wordt gedomineerd door pepitas, de moderne versies van het pepito de ternera, een broodje kalfsvlees.

5x comprar

Carrer de Verdi is met stip een van de gezelligste straten in Gràcia is de Car­rer de Verdi, waar je naast een groot aantal eettentjes ook diverse leuke winkels vindt, zoals El Piano, met een liaal voor de vrouwen en een liaal voor de mannen, en kledingwinkel The VOS Shop.

Be House is een woonwinkel waar je zeker zult slagen als je op zoek bent naar een leuk cadeau voor vrienden of familie. Van casual kleding tot grappige gadgets, kookspullen, kof­ etafelboeken en vele andere originele artikelen..

Oli Sal hier vind je olijfolie in alle soorten en maten. Van de intense Andalusische smaken tot de zachtere, Catalaanse oliën.

Nobodinoz deze kinderwinkel is het perfecte adres voor kleine liefhebbers van design. Je komt er strakke, doch speelse meubels tegen, gadgets en hippe kleding.

Pinc is een uitstekend voorbeeld van het hoge creativiteitsgehalte in de wijk Gràcia. Niet alleen zijn de kleding van ontwerpster Ana Tichy en de lingerie­ collectie van Ricarda Papst bijzonder, ook is de zaak op kunstzinnige wijze ingericht.

2x comer

Con Gràcia voor foodlovers die op zoek zijn naar een culinaire ervaring, is Con Gràcia het goede adres. In dit piepkleine restaurant kies je uit het traditionele menu of
het speciale verrassingsmenu. Beide bestaan uit zeven gangen en zijn gebaseerd op de mediterrane keuken met Aziatische invloeden. Kenners verwachten dat Con Gràcia in de nabije toekomst de eerste Michelinster in de wacht zal slepen. Reserveren is een must.

L’Eggs in dit restaurant, waar de Catalaanse topchef Paco Pérez de kaart bepaalt, draait alles om eieren. Van gekookt en gebakken tot aan super­de­ luxe of modern. Een bijzonder adresje met op de kaart zowel mediterrane als meer exotische invloeden.

2x por la noche

Cines Verdi naar de film in Barcelona? Dan zit je goed bij Cines Verdi. Op het programma staan lmhuis lms die in de originele taal met Spaanse onderti­ teling worden vertoond.

Bobby Gin Gin is in Barcelona een buiten­ gewoon populair drankje en een van de leukste plekken om gin­tonics te bestellen is de trendy bar Bobby Gin. Op de kaart staat een lange lijst met verschillende gins en ook de tonic kun je zelf kiezen.

Dit artikel is eerder verschenen in ESPANJE! (España & más nummer 1, jaargang 2014). Auteur: Annebeth Vis.

Over de auteur:
Annebeth Vis kwam in 2002 naar Barcelona voor haar studie en bleef er – heel cliché – hangen. De afgelopen jaren woonde ze in verschillende wijken en schreef ze talloze reportages, online artikelen en reisgidsen over ‘haar stad’. Ze heeft nog altijd geen genoeg van het modernisme, tapas, het strand en de fantastische bekende en minder bekende plekken in de Catalaanse hoofdstad.